15 اکتبر 2022- بر اساس داده‌های دنیای واقعی که در ژورنال  Diabetes Research and Clinical Practiceمنتشر گردید، اثر مهارکننده های کوترانسپورتر سدیم-گلوکز2(SGLT2i)  در محافظت از قلب، در مقایسه با مهارکننده‌های دی پپتیدیل پپتیداز-4 (DPP-4i) در بیمارانی با شاخص توده بدنی بالاتر(BMI) قوی‌تر است.

محققان دریافتند که استفاده از مهارکننده های SGLT2 با کاهش مرگ و میر و پیامدهای قلبی عروقی در مقایسه با مهارکننده‌های DPP-4 مرتبط است؛ و فواید بیشتری برای افراد مبتلا به چاقی یا چاقی شدید دارد.

چاقی ممکن است اثربخشی داروهای دارای خواص چربی دوست را تغییر دهد و مهارکننده‌هایSGLT2 ، داروهای محلول در چربی هستند. هیچ مطالعه قبلی به دنبال ارزیابی اثر چاقی بر اثرات قلبی عروقی مهارکننده هایSGLT2 در کار بالینی نبوده است. با در نظر گرفتن این موضوع، دکتر کارین سوئیسا، و همکارانش از دانشکده پزشکی هاروارد، با هدف ارزیابی ارتباط بین استفاده از SGLT2i و پیامدهای قلبی عروقی و مرگ به عنوان تابعی از چاقی در بین بیماران دیابت نوع 2، این مطالعه را انجام دادند.

برای این مطالعه همگروهی محققان از داده‌های تحقیقات بالینی بریتانیا که به مخزن آمار قسمت‌های بیمارستانی و دفتر آمار ملی مرتبط است، استفاده کردند. 34128 کاربر جدید SGLT2i به نسبت 1:1 با 128 کاربر جدید بازدارنده های DPP4 بر اساس شاخص توده بدنی و امتیاز تمایل[1]، مطابقت داده شدند.

نسبت خطر (HRs) حوادث نامطلوب قلبی عروقی  (MACE)، به طور کلی و بطور جداگانه برای هر گروه بر اساس شاخص توده بدنی- 4 گروه شامل BMI مساوی یا بیش از 24؛ بین 25 تا 29.9 ؛ بین 30.0 تا 39.9 ؛ و مساوی یا بیش از 40 کیلوگرم بر متر مربع-  برآورد گردید. پیامدهای ثانویه، بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی، و مرگ و میر به هر علت، بود.

یافته های این مطالعه به شرح زیر بود:

·        استفاده ازSGLT2is  با کاهش خطر عوارض جانبی عمده قلبی عروقی (MACE)با نسبت خطر 0.78 نسبت به درمان باDPP-4is ، همراه بود.

·        خطرعوارض جانبی عمده قلبی عروقی در کاربرانSGLT2 در بین افراد کم وزن یا دارای وزن طبیعی در مقابلDPP-4 کمتر بود(H.R.= 0.54).

·        تفاوتی در خطر MACE در هر دو گروه دارویی برای افراد دارای اضافه وزن وجود نداشت (HR= 0.94).

·        خطر عوارض جانبی عمده قلبی عروقی با داروی SGLT2 در میان افراد چاق (H.R.= 0.77) و شدیداً چاق (H.R.=0.67) کمتر بود.

·        الگوهای مشابهی برای مرگ و میر قلبی عروقی و مرگ و میر به همه علل و نارسایی قلبی مشاهده شد، اما نه برای انفارکتوس میوکارد یا سکته مغزی - یافته‌های مشابه ای بر اساس سن، جنس، سابقه بیماری قلبی عروقی و نوع  SGLT2iمشاهده شد.

محققان نتیجه‌گیری کردند که مهارکننده‌های SGLT2 با کاهش خطر MACE در مقایسه با مهارکننده‌های DPP4 مرتبط هستند. بیشترین کاهش خطر در بین بیماران چاق و شدیداً چاق مشاهده شد. الگوهای مشابهی برای نارسایی قلبی، مرگ و میر قلبی عروقی و مرگ و میر ناشی از همه علل، مشاهده شد.

محققان نوشتند: در مقایسه با مهارکننده‌های DPP-4، اثر محافظتی قلبی مرتبط با مهارکننده‌هایSGLT2  در میان بیمارانی با BMI بالاتر، قوی‌تر است.

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/sglt2-inhibitors-exhibit-enhanced-cardioprotective-effect-in-obese-or-overweight-patients-100681